Er zijn verschillende manieren waarop wij als volwassenen op deze situaties reageren.
- Met overtuiging dat ze het kunnen: “Natuurlijk kan je dat wel, gewoon even doorzetten”,
- Met irritatie over de houding van het kind: “Het is ook altijd hetzelfde met jou, je zeurt alleen maar dat je het niet kan, doe het nou maar gewoon” of
- Met bagatelliseren van de grote berg die het kind ziet: “Je maakt het veel te groot, zo moeilijk is het niet hoor.”
Helaas zijn geen van deze reacties echt helpend voor je kind. Wat meer kans van slagen heeft, is het erkennen en benoemen van de gedachten en gevoelens die je kind waarschijnlijk heeft. Door bijvoorbeeld te zeggen: “Denk je dat het heel moeilijk is en ben je bang dat het niet zal lukken?” of “Denk je dat je vriendje je dom vindt en voel je je verdrietig dat je het nooit zal leren?”
Door op deze manier de gedachten en gevoelens van je kind te erkennen en te benoemen, leer je je kind heel veel dingen:
- Gedachten zorgen voor gevoelens en samen zorgen ze voor jouw gedrag
- Niet al jouw gedachten zijn waar
- Iedereen heeft gevoelens en het is goed om die te (h)erkennen
- Gevoelens en emoties gaan ook weer voorbij
- Door je gedachten en gevoelens te kennen, kun je op zoek gaan naar oplossingen
- Er zijn meer oplossingen mogelijk, als je er maar naar zoekt
- Door te oefenen en door fouten te maken leer je heel erg veel
- Als je vandaag iets niet kunt, wil dat niet zeggen dat je het morgen ook niet kunt
Als je op deze manier omgaat met de uiting van je kind “Ik kan het niet” leer je je kind beter kennen, neem je je kind serieus en ga je samen op onderzoek uit naar wat hem/haar wel kan helpen in een moeilijke situatie.
Je kunt je kind ook meteen laten zien dat jij ook nog iedere dag nieuwe dingen leert, want: Jij kan dit (nog) niet, je wilt het wil en dit is de tijd om het te leren . Samen met je kind(eren)!
Laten we allemaal wat meer leven naar de wijsheid van Pippi Langkous (zie afbeelding).