“Kom op Tom, pak hem, geef hem er maar van langs! Vorige keer heeft dat ook heel goed geholpen!”

Dit waren woorden die ik een paar dagen geleden zei in onze tuin. Achteraf dacht ik wel “wat zullen de buren wel niet denken”, maar waarschijnlijk hadden ze wel door tegen wie ik het had.

Was het echt erg?

Ik sprak deze woorden namelijk tegen de kater die sinds half mei bij ons is en die zich nogal op zijn kop laat zitten door onze andere kater die al ruim anderhalf jaar bij ons woont. Katten die bij elkaar gezet worden, moeten de hiërarchie onderling regelen en dat doen ze door af en toe naar elkaar te slaan, zich groter te maken (fysiek) dan de ander en zo door intimidatie de baas te kunnen zijn. Zolang ze dit doen zonder geluid te maken, zoals grommen, blazen en dergelijke, hoeven wij mensen niet in te grijpen. Dan is het gewoon het natuurlijke proces waar deze dieren doorheen gaan.

Tommie (de nieuwe kater) is meestal de ‘ondergeschikte’ van Loki (de andere kater), maar een week of 2 geleden heeft Tommie tijdens zo’n interactie goed uitgehaald naar Loki en daarna was Loki een dag of 2 niet meer zo dominant naar Tom toe. Dus vandaar dat ik Tom regelmatig aanspoor om het nog een keer te doen.

 

Kinderen zijn anders.

Waren Tom en Loki kinderen geweest, dan had ik het heel anders aangepakt. Dan had ik deze woorden nooit en te nimmer tegen Tom gezegd! Ik zou verschillende dingen hebben gedaan, zoals gesprekken voeren met ieder afzonderlijk en samen. Ik zou activiteiten hebben geregeld waarbij ze samen zouden moeten werken om tot het einddoel te komen, waarbij ze veel lol zouden hebben samen, waarbij ze zouden zien wat de sterke kanten van de ander zijn, waarbij ze elkaar beter zouden leren kennen. Wat voor activiteiten zou onder andere sterk afhangen van de karakters van de jongens, van hun ‘voorgeschiedenis’, van hun behoeften en van hun communicatie-skills.

In het geval van mijn katten, wist ik bijna niets van Tom toen hij bij ons kwam, alleen dat hij heel graag bij andere katten was en erg bang was van mensen. Van Loki weet ik na anderhalf jaar uiteraard meer. Ik weet dat hij ontzettend graag knuffelt met ons, dat hij altijd zou kunnen eten, dat hij heel graag door de wijk rondstruint en dat hij (voor een kat) heel goed luistert. Ik weet ook dat hij bij een van onze buren heel graag op bezoek gaat en heerlijk met haar katten speelt en slaapt, dus dat hij in principe van andere katten houdt.

 

Hoe dan met kinderen?

Maar hoe hij in zijn eigen huis zou reageren op een andere kat, dat wist ik niet. En hoe katten in zo’n situatie kunnen reageren, wist ik ook niet. Dus heb ik meerdere keren gebeld met de katten-gedragstherapeute van het opvangcentrum waar Tom vandaan komt. Zij heeft mij wat basis informatie gegeven over kattengedrag en verder aangegeven dat ik ze veel tijd, aandacht en liefde moest geven. Dat ik heel goed op hun gedrag moest letten, op hun lichaamshouding en op de blik in hun ogen en dat ik ze pas zonder toezicht samen kon laten zijn, als ze zonder geluid ‘vochten’. En als je de katten nu ziet… Ze zijn bijna constant bij elkaar in de buurt, hebben af en toe een ‘gedoetje’ en Tom is (net als Loki) een enorme knuffelkat aan het worden. Dat laatste had ik echt niet verwacht, maar aandacht, tijd, liefde en rekening houden met de behoeften en angsten van Tom is alles wat hij nodig heeft (gehad).

En zo is het ook voor en met kinderen! Dat weet ik vanuit mijn ervaring als moeder, als  leerkracht en zeker ook vanuit mijn ervaring en expertise als coach. De laatste jaren heb ik me nog extra geschoold in gedrag, emoties en de hersenen, zodat ik, net als de katten-gedragstherapeute, een schat aan kennis en informatie heb, naast de praktische ervaring als moeder, leerkracht en coach.

 

Hoe gaat het bij jou?

Loop jij ergens tegenaan met je kind(eren)? Zie jij gedrag dat je liever niet ziet? Heeft jouw kind moeite met het uiten van zijn/haar emoties? En wil je graag gebruik maken van mijn kennis en ervaring? Stuur me dan een berichtje via WhatsApp (06 477 59 139) of via mail (info@okidokikindercoaching.nl) Ik neem daarna contact met je op om samen te kijken waar jij tegenaan loopt en wat ik voor je kan betekenen.

 

Wie weet tot snel! Groeten Hiske

Plaats een reactie