De vader die dit schreeuwde naar zijn dochter had al spijt van zijn woorden, nog voordat het laatste woord weerklonk. Maar ja, hij had ze al gezegd en zijn dochter staarde hem met opengesperde ogen en mond aan. Waarna ze in tranen uitbarstte en heel hard wegrende. Dit alles gebeurde in slechts een paar seconden tijd.
Ik zag de vader nog achter zijn dochter aanrennen, maar heb ze daarna niet meer gezien, dus ik weet niet wat er verder nog is gebeurd tussen die twee. Wat ik wel weet is dat mijn hart pijn deed. Voor de vader, voor het meisje en voor al die andere ouders en kinderen die dit soort situaties meemaken.
Heftige emoties die zorgen voor heftige woorden.
We zijn (gelukkig) allemaal mensen en dus schieten we allemaal weleens uit onze slof, zeggen we allemaal weleens domme dingen en reageren we allemaal weleens te heftig op een ander. Als ouder/opvoeder doen we dat natuurlijk ook, maar het lastige is dat we hiermee onze kinderen iets leren wat we ze liever niet leren: in boosheid overhaaste beslissingen nemen of overtrokken reacties geven. Nu vraag je jezelf misschien af: Hoezo leren we ze dat? Dat leren we ze omdat kinderen doen wat wij doen, niet wat wij zeggen dat ze moeten doen.
De vader in het voorbeeld hierboven was extreem geïrriteerd doordat zijn dochter in de speeltuin de hele tijd om een ijsje vroeg. Naast de speeltuin zat namelijk een ijssalon en ik neem aan dat het meisje elke keer als ze in deze speeltuin waren, onophoudelijk bleef vragen om een ijsje. Uiteindelijk werd dit de vader te veel en schreeuwde hij in boosheid “Ik ga NOOIT meer met jou naar de speeltuin! Het is ook ALTIJD hetzelfde liedje met jou!”
Terwijl hij diep in zijn hart heel goed weet, dat hij echt nog wel een keer met haar naar de speeltuin zal gaan en dat zijn dochter echt niet altijd om een ijsje zeurt. Dus zal hij terug moeten komen op zijn woorden. Nou hoeft dat in dit geval misschien niet, want zijn dochtertje was nog heel jong, maar wat oudere kinderen zullen waarschijnlijk de volgende keer dat hij met ze naar een speeltuin gaat, terugkomen op wat hij eerder had gezegd. Het is daarom verstandiger om niets te zeggen wanneer je boos bent en pas wanneer je weer rustig bent met je kind te praten over het gedrag waar jij last van had.
Dat is namelijk het moment waarop je samen kunt bedenken hoe het de volgende keer anders kan gaan, zodat je allebei een fijne tijd in de speeltuin hebt (met misschien zelfs een ijsje toe😊).
In komende artikelen zal ik een aantal inzichten en tips delen over wat je nog meer kunt doen om samen met je kind grip te krijgen op boosheid. Wil je daar niet op wachten? Vraag dan vandaag nog mijn gratis E-boek Grip op Boosheid aan via deze link.